Στις 19 Ιουνίου 2008 πραγματοποιήθηκε ύστερα από πρωτοβουλία 12 συμπολιτών μας μια συνάντηση στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, στην οποία πήραν μέρος 250 περίπου άτομα. Αρκετοί άλλοι είτε δεν στάθηκε δυνατό να ειδοποιηθούν, είτε δεν μπόρεσαν να έλθουν.
Η πρόσκληση των «12» που απευθύνθηκε, ιδιωτικά κι όχι δημόσια, σε 500 περίπου πολίτες έγραφε:
«Βρεθήκαμε κάποιοι από μας στην κηδεία του Νικήτα του Λιοναράκη το περασμένο φθινόπωρο. Λίγο μετά και τις πυρκαγιές. Ορισμένοι είχαμε να ειδωθούμε και τριάντα χρόνια. Ξανασυναντηθήκαμε. Τυχαία εν μέρει η σύνθεση. Παλαιός κοινός τόπος η συμμετοχή και... το αλληλοφάγωμα στα αμφιθέατρα. Νέος κοινός τόπος, θα δούμε, με αποδεκτό ακόμα και το τίποτα. Μόνο κατ΄αρχήν μια προσωπική κοινωνική ανησυχία, μια αγωνία ή ένας θυμός και το ότι δεν ανήκουμε πουθενά, δεν έχουμε καμιά δέσμευση. Είπαμε να συναντηθούμε περισσότεροι, όχι μόνο σε κηδείες ή επετείους, να ανταλλάξουμε όψεις και απόψεις. Το ραντεβού είναι κλεισμένο για την Πέμπτη 19 Ιουνίου, ώρα 7μμ, στο αμφιθέατρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.»
Τόσο οι 12 όσο και οι περισσότεροι των προσκληθέντων και των παρευρεθέντων, ανήκουν στην γενιά του φοιτητικού κινήματος της εποχής της δικτατορίας. Δεν σκοπεύουν όμως να περιχαρακωθούν σε αυτήν, επειδή πιστεύουν ότι τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και του σύγχρονου κόσμου είναι κοινά για όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από τα προσωπικά βιώματα της κάθε μιας και του καθενός.
Στην συνάντηση της 19ης Ιουνίου αρκετά άτομα προσφέρθηκαν να συνεχίσουν την αρχική προσπάθεια, η οποία ήταν κι εξακολουθεί να είναι ανοιχτή σε κάθε συμπολίτη με αντίστοιχους προβληματισμούς.
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ FACEBOOK - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2022
Πριν από 1 χρόνια
